Author:
Abstract
Çeşitli kaynaklarda Türkistan’ın kalbi olarak isimlendirilen Fergana Vadisi, üzerinden geçen ticaret yollarının ve verimli tarım arazilerinin sayesinde yüzyıllarca bölgeyi kalkındırmıştır. Rusya’nın güneyde ulaştığı son nokta olan vadi, Çin ve İngiltere’nin de dikkatini celbeden bir vahadır. Tüccarların uğrak yeri olan vadi Doğu’da Kaşgar’a, Batı’da Semerkant ve Buhara’ya, Kuzeybatı’da ticaretin bir başka merkezi olan Taşkent’e bağlanmaktadır. Bu şehirlerden gelen yerli ve yabancı tüccarlar XIX. yüzyılda Fergana şehirlerine oldukça canlı bir görünüm kazandırmıştır. Vadinin yamaçlarında yaşayan göçebeler ile ovalarda yaşayan yerlilerin buluşma noktası da ticaretin merkezi olan pazarlar olmuştur. Ticaret dolayısıyla maddi alışverişin yanında kültürel alışveriş her daim canlı kalmıştır. Vadiyi sulayan birçok nehir ve kanalın yanında mikroklima iklimin olması, Türkistan coğrafyasının başka yerinde yetişmeyen çeşitli ürünlerin burada yetişmesine olanak sağlamıştır. XIX. yüzyılda vadi, rekoltenin yüksek olması dolayısıyla pamuk tarımına yönelmiştir.
Keywords
Abstract
The Fergana Valley, which is named as the heart of Turkistan in various sources, has developed the region for centuries thanks to the trade routes and fertile agricultural lands passing over it. The valley, which is the last point reached by Russia in the south, is an oasis that attracts the attention of China and England. The valley frequented by merchants is connected to Kashgar in the east, Samarkand and Bukhara in the west, and Tashkent which is another center of trade in the northwest. Domestic and foreign merchants from these cities gave Fergana cities a very lively appearance in the 19th century. The meeting point of the nomads living on the slopes of the valley and the locals living in the plains was the markets, which were the center of trade. Due to trade, besides material exchange, cultural exchange has always remained alive. Besides the many rivers and canals that irrigate the valley, the microclimate climate has enabled various crops to be grown here. They do not grow elsewhere in Turkistan. In the 19th century, the valley turned to cotton agriculture due to the high yield.