KUTSAL KUŞ MOTİFİ: GARUDA VE NİAO Dİ

Author :  

Year-Number: 2017-Volume 9
Language : null
Konu : ESKİ ÇAĞ
Number of pages: 557-570
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Efsaneler, bir toplumun deneyim ve hayallerinin sentezidir. Hiç şüphesiz her toplum kendine özgü efsanelere sahiptir. Efsaneleri, bir toplumun hayal dünyası olarak tanımlamak hiç de yanlış olmaz. Bu hayal dünyası içinde, o toplumun sevinçlerini, acılarını, korkularını, kaygılarını, umutlarını, kısacası tüm düşüncelerini görmek mümkündür. Efsanelerde normal canlılardan farklı figürlere sıkça rastlanmaktadır. Örneğin; insan başlı aslan bedenli “sfenks”, Mısır kültürüyle bütünleşmiştir. İnsan başlı, keçi bedenli “Pan” ise Anadolu kültürünün bir parçasıdır. Bu gibi örnekleri çoğaltabiliriz. Bu yaratıklar genellikle doğaüstü güçlere sahip olduğu düşünülen canlılardır. Tanrı, tanrının yardımcısı, tanrının cisimlenmiş hali ya da tanrının binek hayvanı olarak tasvir edilmişlerdir. Hem Hint hem Çin kültüründe ortak bir figür olan “yarı insan-kuş” motifi oldukça ilgi çekicidir. Hint kaynaklarında Garu?a Purana içinde görülen “Garu?a” motifi ile Çin klasiği olan Shan Hai Jing’de yer alan “Niao Di” motifi, birbirine çok benzemektedir. Bu çalışmada iki farklı kültürde bulunan ve birbirine çok benzeyen “yarı insan-yarı kuş” motifi ele alınacaktır.

Keywords

Abstract

Legends are the synthesis of the experiences and dreams of a society. Without exception every society has its peculiar legends. Thus, it wouldnt be odd to define legends as the maginary world of a society. In this imaginary world, it is possible to perceive the joys, sorrows, fears, hopes and apprehensions of that society. Legends comprise various types of living beings; such as a sphinx the body of a lion and the head of a human which is associated with Egyptian culture or the Greek God “Pan” which is a part of the Anatolian culture, is formed as half man and half goat. Examples can be multiplified in this case. It is generally thought that these beings are mostly adorned with supernatural powers and they are described as God, servant to a God, physical form of a God or the mount of the God. It is significant not to overlook the half man half animal figure “The Garu?a” which exists both in Indian and Chinese mythologies. One of the outstanding works in Indian mythology “The Garu?a Purana” and another well known work in Chinese mythology “The Shan Hai Jing” both introduce a similar mythological figure. Thus, the goal of this research is to explore “The Garu?a” pattern that is seen in two different cultures located in two separate geographical locations and to introduce the common features of this figure.

Keywords


  • BIRREL, Anne (1999), The Classic of Mountains and Seas, England: Penguin Books.

  • CHANDRAMOHAN, Dr P.(2009), Garuda in Medieval Art and Mythology, Sharada Prakashan

  • ÇAĞDAŞ, Kemal (1974). Hint Eski Çağ Kültür Tarihine Giriş, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.

  • BİRUNİ, (2015) Ebu Reyhan Muhammed b. Ahmed el Biruni, Tahkiku Ma Li’l- Hind (Biruni’nin

  • DANIELOU, Alain (1991), The Myths and Gods of India, Inner Traditions / Bear & Co.

  • DIMMIT, Cornelia (2012). Classical Hindu Mythology, Temple University Press.

  • DOWSON, John (1953). A Classical Dictionary of Hindu Mythology and Religion, Geography, History and Literature, London: Routledge & Kegan Paul Ltd.

  • EBERHARD, Wolfram (1947). Çin Tarihi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.

  • İNAN, Abdülkadir, (1953)Türk Folklarında Simurg ve Garuḍa, C. II, sayı: 19, s. 413-415, Ankara.

  • KNAPPERT, Jan (1991). Indian Mythology, Harper Collins.

  • OSBORN, Martin E. (1972). The Gods of India Their History, Character & Worship, Delhi: Indological Book House.

  • OKAY, Bülent (1985). Çin Efsanelerinde Güneş, Ankara Üniversitesi Doğu Dilleri ve Edebiyatları Dergisi, IV: (161-168).

  • Ortaylı, İlber (2015). Türklerin Tarihi Orta Asya’nın Bozkırlarından Avrupa’nın Kapılarına, İstanbul: Timaş Yayınları.

  • ÖGEL, Bahaeddin, (1979) Türk Mitolojisi, cilt I, TTK., Ankara.

  • ROUX, Jean-Paul, (2002), (çev. Prof. Dr. Aykut Kazancıgil), Türkleri ve Moğolların Eski Dini, Kabalcı yayınvi, İstanbul.

  • RUBEN, Walter (1945). Hint Epopelerine Dair. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 2: 153-166.

  • SEN, K.M. (1975). Hindusim, London: Cox & Wyman Ltd.

  • WINTERNITZ, M (1977). A History of Indian Literature, New Delhi.

  • YILMAZ, Didem, (2012) Shan Hai Jing’de Geçen Hayvanların ve Mitolojik Yaratıkların İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

  • ZHANG, Yue (2011). Tu Jie Shan Hai Jing (Resim Açıklamalı Shan Hai Jing), Pekin: Guilin Chubanshi.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics