Author :
Abstract
ÖZET
Tarihin en eski zamanlarından beri insanlar, elçilerin gerçekleştirdikleri aracılıklardan yararlanarak günümüze kadar pek çok devlet işlerini halletmişlerdir. İlk çağların ilkel toplumlarından günümüz modern toplumlarına kadar insanlar ve devletler arasında süregelen barışın korunması ve taraflar arasındaki konuların halledilmesi için elçilere gereksinim duyulmuştur. Zira ülke nüfuslarının artması, yeni icatların ortaya çıkması, medeniyet seviyesinin yükselmesi sonucunda devletlerin birbirlerine olan ihtiyaçları giderek artmıştır. Devlet içinde yaşanan ekonomi ve siyasi sorunlar devlet işlerinde istikrarsızlık ve düzensizlik yaratmıştır. Bu problemlerin takip edilip sorunların çözülmesinde ve diğer ülkelerde yaşanan tüm gelişmelerin takip edilerek öğrenilmesinde görevlendirilmek üzere iyi yetiştirilen sürekli elçi ve elçiliklere gereksinim duyulmuştur.
Bir devleti dış ilişkilerinde temsil eden en önemli kişi elçidir. Elçi gönderilmesi ve kabul edilmesi tarihte en eski çağlardan beri mevcuttur. ‘Ad Hoc Diplomasi’ adı verilmiş olan bu ziyaret, geçici olarak elçilik görevi yerine getirilmesini yani görevin tamamlandıktan sonra elçilik yapan kişinin ülkesine tekrar dönmesi şeklinde tanımlanmıştır. Milattan Sonra 15. ve 16. yy’ a kadar daimi elçilik kurumları henüz kurulmamıştır. Türklerde ise 18. Yüzyıl sonlarına doğru elçilik kurumları kurulmaya başlamıştır. Fakat bu döneme kadar elçilik yapan kişilerin kabul edilmesi ve uğurlanması esnalarında teşrifatlardan ve merasimlerden bahsedilmesi bu konuya dair önem verildiğine ve özenli bir şekilde gerçekleştiğine işaret etmektedir. Bu nedenle devletler arası gerçekleştirilen bütün protokol şartları belirli bir sistemde ve düzende gerçekleşmiştir.
Keywords
Abstract
ABSTRACT
Since the earliest times of history, people have taken advantage of the intermediaries carried out by ambassadors to settle many state affairs up to the present day. From the primitive societies of the early ages to the modern societies of today, ambassadors were needed to maintain the ongoing peace between people and states and to Dec Decipher the issues between the parties. Because as a result of the increase in the population of countries, the emergence of new inventions, the rise in the level of civilization, the needs of states for each other have gradually increased. The economic and political problems experienced within the state have created instability and disorder in the affairs of the state. There was a need for well-trained permanent ambassadors and embassies to be assigned to follow up on these problems and solve problems and learn about all the developments taking place in other countries.
The most important person representing a state in its foreign relations is the ambassador. The sending and receiving of ambassadors has existed since the earliest times in history. This visit, which is called ’Ad Hoc Diplomacy', is defined as the temporary fulfillment of the embassy mission, that is, after the completion of the mission, the person who is the ambassador returns to his country again. 15 A.D. and 16. permanent embassy institutions have not yet been established until the century. The Turks have 18. Towards the end of the century, embassy institutions began to be established. But the mention of visits and ceremonies during the reception and farewell of people who have served as embassies up to this period indicates that importance has been attached to this issue and that it has been carried out in an attentive manner. For this reason, all the protocol conditions carried out between the states have been realized in a certain system and order. Dec.
Keywords
- AHMETBEYOĞLU, Ali (2001). Avrupa Hun İmparatorluğu. Ankara: TTK Yayınları.
- AHMETBEYOĞLU, Ali (2001). Avrupa Hun İmparatorluğu. Ankara: TTK Yayınları.
- ÇAKIR, Ayşe (2007). Bozkır Kültür Çevrelerinde Sosyal Yapı ve Teşkilatlanma. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- ÇANDARLIOĞLU, Gülçin (2004). Uygur Devletleri Tarihi ve Kültürü. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı.
- ERDEMİR Hatice Palaz (2003). VI. Yüzyıl Bizans Kaynaklarına göre Göktürk-Bizans İlişkileri. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
- ERDOĞAN, Aysel (2014). “İslamiyet’ten önce Türk Devletlerinde Meclis Anlayışı: Toy, Kengeş, Kurultay Örneği”. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (11), 39-52.
- İZGİ, Özkan (1987). Uygurların Siyasi ve Kültürel Tarihi. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
- KAFESOĞLU, İbrahim (1984). Türk Milli Kültürü. İstanbul: Ötüken Yayınları.
- KAFESOĞLU, İbrahim (2008). Türk İslam Sentezi. İstanbul: Ötüken Neşriyat Yayınları.
- KAVUNCU, Mualla (2000). “Kutadgu Bilig’de Toplum Felsefesi” İstanbul: Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü. S.444
- KOÇAK, Kürşat (2022). “Atlı Bozkır Kültürünün Jeopolitik Unsurlarından: Diploması (Hun-Çin Diplomatik İlişkileri)” Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Yayınları No:33, 49-58.
- KOÇAK, Kürşat (2019). Eski Türk Devlet Gelenekleri ve Törenleri. Ankara: Berikan Yayınevi.MANDAOĞLU, Mehmet (2012). “İslamiyet’ten önce Türklerde Toplantı ve Törenler”. TSA Dergisi, 16 (2), 211- 232.
- ÖGEL, Bahaeddin (1981). Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi I-II. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- ÖGEL, Bahaeddin (1985). Türk Kültür Tarihine Giriş VII. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınevi. ÖGEL, Bahaeddin (1992). Türk Kültürünün Gelişme Çağları. İstanbul: MEB Yayınları.
- TAŞAĞIL, Ahmet (1995). Göktürkler. Ankara: TTK Yayınları.
- TATAR, Taner (1997). Türk Yönetim Sistemi. İstanbul: Turan Yayınları.
- TİMURTAŞ, Faruk Kadri (1963). Şeyhi'nin Hüsrev ü Şirin'i. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Türk Dil Kurumu (1988). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları
- YILMAZ, Sezen (2010). Büyük Selçuklu Devletinde Elçilik Kurumu. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi
