YEDİNCİ GÜN ROMANINDA GÖLGE ARKETİPİ

Author :  

Year-Number: 2017-Volume 8
Language : null
Konu : Dil ve Edebiyat
Number of pages: 187-205
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

ÖZET Postmodernist roman örneklerinden biri olan İhsan Oktay Anar’ın Yedinci Gün eserinde yaratılış miti ve insanın bu dünyada var olma sebebi ortaya konulmaya çalışılır. Roman “Baba-Oğul-Hayalet” başlığını taşıyan üç bölümden oluşur. Romanın son bölümü üst kurmacayı temsil eder ve bu bölümde romanın başkahramanı olan İhsan Sait’in (Hayalet) kendisini bulma çabasıyla birlikte bu romanı altı günde yazdırıp yedinci günde dinlenmeye çekilmesi anlatılır. İhsan Sait bütün günahlardan arınarak yeniden doğuşunu gerçekleştirmek ister. Bunun için “gölgesi”nin esiri olmaktan kurtulup özüne ulaşması gerekir. Jung’a göre temel arketiplerden olan “gölge” bireysel bilinçdışının insan hüviyetine bürünmüş şeklidir. İnsanın karakterinin en aşağılık niteliklerini bünyesinde barındırarak karanlık yanımızın ortaya çıkmasını sağlar. İnsanoğlu Hz. Âdem ve Havva’dan beri zaman zaman gölgesine hâkim olamayarak yasak olanın peşinden gitmiştir. İnsan varlığını sürdürürken istediğine ulaşmak için hırsının, isteklerinin ve kibrinin esiri olmuştur. Romanda da İhsan Sait karakteri sonsuz bir güce, hatta ölümsüzlüğe sahip olduğunu düşünmektir. Bu sebeple o bütün isteklerine ulaşabileceğini zannederek kendisini ve çevresindekileri felaketlere sürüklemektedir. Romanda “İlâhlık iddiası” taşıyan İhsan Sait gibi insanların sonunun ne olacağı ironik bir şekilde olay örgüsüyle kaynaştırılmıştır. Yazar gölgesinin esiri olan İhsan Sait üzerinden kibirli, hırslı ve vahşi istekleri olan insanın, mutlaka hatalarının farkına varacağının ve buna rağmen bir bedel ödeyeceğinin altını çizmiştir. Bu çalışmada romanda benliğini gölgesinin esiri yapan İhsan Sait ve diğer kahramanların maceraları anlatılmış, bireylerin iç dünyalarına yönelen postmodern anlatıların incelenmesinde arketipsel tahlil yönteminden nasıl yararlanacağı ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Keywords

Abstract

ABSTRACT In the Seventh Day of İhsan Oktay Anar, one example of postmodern novel, the reason of human’s existence in this world is aimed to reveal. The novel consists of three parts titled “Father - Son - Ghost”. The last part of the novel represents the metafiction, and in this part, along with the protagonist İhsan Sait’s (Ghost) self-discovery challenge, it is narrated that he wrote this novel in six days and in the seventh day, he took a rest. With his redemptionn, he wishes for his rebirth. In order to achieve this, he needs to be set free of being captive of “his shadow” and reach his essence. “The shadow”, being one of the basic archetypes, is the human impersonating version of individual unconsciousness according to Jung. Including the most despicable qualifications of human characteristics, it leads the dark side of us to come out. Human being, occasionally, could not be able to control his shadow, and went after the forbidden one. While continuing his own existence, in order to achieve his goal, he became slave of his passion, desire and arrogance. In the novel, İhsan Sait is to think that character is endlessly gentle, even immortal. For this reason he thinks he can reach all his wishes and drives him and his surroundings to disasters. İhsan Sait, who claims to be God what will happen to the end of people like ironically the event is fused with the pattern. By İhsan Sait who is slave of his shadow, the author states that the human who has arrogant, passionate and savage wishes would certainly get aware of his mistakes and yet pay a price. In this study, the adventures of İhsan Sait and the other characters’ are narrated, and it is intended to verbalize how archetypal analysis methods are used in the examination of postmodern narrations targeting the inner worlds of individuals.

Keywords


  • 1. Akay, Ali (2010). Postmodernizmin ABC’si, İstanbul: Say Yayınları.

  • 1. Akay, Ali (2010). Postmodernizmin ABC’si, İstanbul: Say Yayınları.2. Anar, İhsan Oktay (2012). Yedinci Gün, İstanbul: İletişim Yayınları.

  • 3. Alighieri, Dante (1998). İlahi Komedya-Cehennem (Çev. : Rekin Teksoy), İstanbul: Oğlak Yayıncılık. 4. Bahadır, Abdülkerim (2010). Jung ve Din, İstanbul: İz Yayıncılık.

  • 5. Fordham, Frieda (2015). Jung Psikolojisinin Ana Hatları, (Çev. Aslan Yalçıner), İstanbul: Say Yay.

  • 6. Günay, Hikmiye (2015). İhsan Oktay Anar’ın Yedinci Gün Adlı Romanının Metinlerarasılık Bağlamında İncelenmesi, Atatürk Ünv. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe Eğitimi ABD., Erzurum.

  • 7. Hall, C ve Nordby V. (2006). Jung Psikolojisin Ana Çizgileri, (Çev. E. Gürol), İstanbul: Payel Yay. 8. Jung, Carl Gustav (2006). Analitik Psikoloji, (Çev. Ender Gürol), İstanbul: Payel Yayınevi.

  • 9. Moran, Berna (2002). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri, İstanbul: İletişim Yayınları.

  • 10. Sambur, Bilal (2005). Bireyselleşme Yolu-Jung’un Psikoloji Teorisi, Ankara: Elis Yay. 11. Stevens, Anthony (1999). Jung, (Çev. Ayda Çayır), İstanbul: Kaknüs Yay.

  • 12. Tökel, Dursun Ali (2000). Divan Şiirinde Mitolojik Unsurlar (Şahıslar Mitolojisi), Ankara: Akçağ Yay. 13. Kitabı Mukaddes (2001). (Tevrat-Zebur ve İncil), İstanbul: Orhan Matbaacılık.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics