Bozkır olarak tanımlanan saha Tuna Nehri’nden Çin Seddi’ne kadar çok geniş bir alanı içerisine almaktadır. Bu coğrafyada yaşayan gerek atlı göçebe kavimler gerek yerleşik topluluklar kartal motifini sosyal, siyasi, askeri, dini alanların hepsinde kullanmışlardır. Kartal motifi kimi zaman siyasi bir sembol olurken, kimi zaman özgürlük sembolü, bir arma ve dövme deseni gibi farklı amaçlarla kullanılmıştır. Kartalın görüntüsü, diğer kuşlar ve canlılar karşısındaki duruşu, karizması, yükseklerde oluşu ve hızı bozkır halklarını derinden etkilemiştir. Bu etkilenme karşısında Türk toplulukları kartala birçok açıdan saygı duymuş, bu saygısını ise mitoloji ve destanlarına yansıtmış, dini motiflerinde işlemiştir. Kartal asırlardır Türk kültürlü halklar arasında çoğu zaman siyasi bir sembol olarak bayraklar üzerinde veya devlet arması olarak resmi kurumlarda kullanılmış ve hala da kullanılmaya devam etmektedir.
The field which is called Steppe includes a very large area from Tuna River to Chinese Wall. Both rider nomad and settled comminities who lived in this area used eagle figures in all fields of social, political, army and religious. Eagle figures were used as a symbol of policy, sometimes a symbol of liberty, sometimes a design of an arma or a beating. The image of the eagle, his stand in the face of other birds, his charisma, his stand highly and his speed influenced the communities deeply. As a result of this influence, Turkish communities respected the eagle in a lot of ways, projected their respect on their myths and epics, handled on their religion motives. The eagle figures, for many centuries, were used as political symbol on the flags or state armas in the government acency, in Turkish communities and they are still used.