Author :
Abstract
Osmanlı Devleti’nin ilk yıllarında sağlık uygulamaları geleneksel yöntemlerle karşılanmaktaydı. Tıbbi bilgiler daha ziyade önceki uygulamaların devamı şeklindeydi. Tıbbi gelişmeler, XIII. yüzyıldan XV. yüzyılın ortalarına kadar klasik dönem olarak kabul edilmektedir. Bu dönemdeki uygulamalar, beylikler döneminin devamı niteliğindeydi. XV. yüzyılın ortalarından XVII. yüzyıla kadar olan dönemde Batı’yla tanışma dönemi başladı. XIX. yüzyıldan itibaren de Batı’ya açılma başladı ve modernleşme dönemine girildi. Bu dönem içerisinde Batı örneğinde tıbbi kurumlar açılmaya başlandı. Tıp okulları müfredatında çağdaş seviyede eğitim verilmeye başlandı. İlk olarak çeşitli kurumlarda tıp eğitimi verildi ise de modernleşmenin başlamasıyla bu eğitim birimleri tek çatı altında toplanmaya başlandı. Tıbbi alanda çağdaş seviyede faaliyet gösterilebilmesi için yurt dışına öğrenciler gönderildi. Aynı zamanda yurt dışından da tıp hocaları ve uzmanlar getirilerek eğitim müfredatları geliştirildi.
Keywords
Abstract
Health practices, in the early years of the Ottoman Empire were met by traditional methods. Medical information was in the form rather than a continuation of the previous application. Medical advances, from the 13th century to 15th the middle of the century is regarded as the classical period. Applications in this period it was a continuation of the era of principalities. From middle of the 15th century to 17th century began meeting with the West. From the 19th century, began opening to the West and entered into a period of modernization. During this period medical institutions blossomed in the example of the West. Curriculum of medical school began training in contemporary level. First of all, was given medical training in various institutions, these training units started to gather under one roof with the start of the modernization. Students were sent abroad in order to operate in the contemporary level in the medical field. At the same time, training curriculum was developed by bringing the medical professors and experts from abroad.
Keywords
- Süreli Yayınlar Bursalı Doktor Osman Şevki, (R.1341/M.1925). Beş Buçuk Asırlık Türk Tıp Tarihi, İstanbul: Matbaa-i Âmire. Said Paşa’nın Hatıratı, (1328). C. I., Dersaadet: Sabah Matbaası. Salnâme-i Devlet-i Aliyye-i Osmaniye, (1322). Altmışıncı Sene, Dersaadet: Matbaa-i Ahmed İhsan ve Şirkasi. Salnâme-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, (1316). Matbaa-i Âmire. Salnâme-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, (1317). Matbaa-i Âmire. Salname-i Umûmi, (1328). Matbaa-i Âmire. Kitap Ansiklopedi ve Makaleler BİNBAŞI Elhaç Rıza Tahsin, (1991). Tıp Fakültesi Tarihçesi (Mir’at-ı Mekteb-i Tıbbiye), I-II., Yayınlayan: Aykut Kazancıgil, İstanbul: Özel Yayınlar. ALKAN, Mehmet. Ö., (2000). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Modernleşme Sürecinde Eğitim İstatistikleri 1839 – 1924, Tarihi istatistikler Dizisi, 6, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası. ATAÇ, Adnan, (1999). Askeri Tıp Tarihi. Osmanlı, 8, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları, pp. 565-570.
- ATAÇ, Adnan, (2004). 19.Yüzyılda Türkiye'de Cerrahinin Gelişimi ve Op. Dr. Cemil
- EYİCE, Semavi, (1951). Mekteb-i Tıbbiye’nin İlk Müdür Dr. Bernard’ın Mezarı,
- KOÇER, Hasan Ali, (1974). Türkiye'de Modern Eğitimin Doğuşu ve Gelişimi (1773-
- MAHMUD Cevad İbnü’ş-şeyh Nâfî, (2002). Maârif-i Umûmiye Nezâreti Tarihçe-i
- ULUDAĞ, Osman Şevki, (2010). Osmanlılar Devrinde Türk Hekimliği, Haz.: Esin
- Kahya, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. UZEL, İlter, (1999). Osmanlı-Türk Tıbbı, Osmanlı, 8, Ankara: Yeni Türkiye
- Yayınları., pp.485-489. TERZİOĞLU, Arslan, (1999). Osmanlı İmparatorluğu’nda Tıp Eğitiminin Batılılaşması, Osmanlı, 8, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları, pp. 518-527. http://tip.marmara.edu.tr/fakulte/tarihce/, (Erişim Tarihi: 29.12.2014).
