Author:
Abstract
Bireysel deneyimle biçimlenen bir sanat anlayışı olan otobiyografi, edebiyatın önemli bir öğesidir. Otobiyografi sanatı, bireyselliğin keşfiyle öne çıkan kişisel unsurları; itiraf, anı yazısı vb. metinlerle somutlaştırır. Bu yaklaşım, Rus edebiyatı özelinde itiraf, vaaz, özyaşamöyküsü, günlük vb. metin türlerinin tek bir potada eritilmiş biçimini ifade eder. Söz konusu yaklaşımın tarihsel gelişimi; yaşamı üzerine fikir beyan eden bir sanatçının kendi diliyle konuşma çabasını ortaya koymasının yanı sıra, her dönemde farklı biçimlerle okura sunulan bir aktarım sürecine işaret eder. Batı edebiyatında ortaya çıkışı bireyle yakından ilişkili olan otobiyografi sanatının Rus edebiyatındaki seyri de bireysellikten ayrı düşünülemez. Zira XVII. ve XVIII. yüzyıllarda benin ortaya çıkışıyla otobiyografi sanatının Rus edebiyatındaki yansıması bireysellikle bütünleştirilmeye başlar. Rus edebiyatında başlı başına bir tür olarak otobiyografinin doğuşu ise XVIII. yüzyılda ortaya çıkan yeni metin türlerine verilecek isim arayışlarıyla başlar. Başlangıçta yazarın niyetini ortaya koyan, eserin içeriği hakkında bilgi sunan bu yaklaşım tarihsel süreç içinde farklı yöntemlerle aktarılır. Diğer bir ifadeyle ilk etapta öne çıkan söz konusu kapsamlı, açıklayıcı aktarımdan simgesel ve bireysel olana bir yönelim olur. Böylelikle standartlaşmadan uzaklaşılan bu evrilme sürecinde metinsel düzlem bireysel bir çizgide gelişme gösterir. Bu çalışmada, yazar ve anlatıcının özdeş, anlatılan olayların ise yazarın seçimine tabi olduğu otobiyografi sanatının Rus edebiyatındaki gelişim süreci, her dönem içinde öne çıkan aktarım biçimleri özelinde, tarihsel bir perspektifle, genel bir çerçevede ele alınmıştır.
Keywords
Abstract
Autobiography, which is an understanding of art shaped by individual experience, is an important element of literature. The art of autobiography embodies the personal elements that come to the fore with the discovery of individuality, such as confessions and memoirs texts. This approach expresses the melted form of text genres in a single pot such as confession, sermon, autobiography and diary in Russian literature. The historical development of the text types in question not only reveals the effort of an artist who expresses his thoughts on his life to speak in his own language, but also points to a transfer process that is presented to the reader in different forms in every period.
The course of the art of autobiography in Russian literature, whose emergence is closely related to the individual in Western literature, cannot be considered apart from individuality Because with the emergence of the self in the 17th and 18th centuries, the reflection of autobiography in Russian literature begins to integrate with individuality. The birth of autobiography as a genre in Russian literature begins with the search for names to be given to new text types that emerged in the 18th century. This approach, which reveals the intention of the author at the beginning and provides information about the content of the work, is conveyed in different ways in the historical process. In other words, there is an orientation from the comprehensive, explanatory transference that comes to the fore in the first place to the symbolic and individual. Thus, in this evolution process away from standardization, the textual plane develops in an individual line. In this study, the development process of the art of autobiography in Russian literature, in which the author and the narrator are identical, and the events narrated are subject to the author's choice, are discussed in a general framework, with a historical perspective, in particular the transmission forms that stand out in each period.