Mâverâünnehr’de Türk-İslam ve Moğol hâkimiyet anlayışlarına göre devletini kuran bozkırın son göçebe fatihi Emîr Timur, Çağatay neslinden Saray Mülk Hatun ile evlenerek Han-ı Kürekan yani Han damadı unvanını almıştır. Bu evlilikten dolayı Timur, kendisini Çağatay Hanlığı’nın varisi olarak görmüştür. O, Çağatay topraklarına egemen olmak, Moğol İmparatorluğu üzerinde sonradan türeyen hanedanları cezalandırmak, İpek yolu güzergâhındaki ülkeleri ele geçirmek ve cihan hâkimiyetini gerçekleştirmek amacıyla seferler düzenlemiştir. Timur’un sefer düzenlemiş olduğu bölgelerden biri de bozkır ve yerleşik kültürlerin kavşağında, kıtaları birbirine bağlayan ana yolların güzergâhında bulunan Hârezm coğrafyasıdır. Emîr Timur, Hârezm’in doğu ve güney kısımlarını hâkimiyeti altına alan Kongrat kabilesinden Sufî ailesine karşı beş sefer düzenlemiştir. Bu seferler 1372, 1373, 1376, 1379 ve 1388 yıllarında gerçekleşmiştir. Timur, düzenlemiş olduğu seferlerle Hârezm bölgesini fiilen hâkimiyeti altına almış olmasına rağmen, Sufî ailesi ve Kongratları tam anlamıyla kendisine bağlayamamıştır. Nihayet O, son seferinde Ürgenç şehrini yıktırıp, ahalisini de Semerkant’a göçürmüştür. Bu çalışmada, Emîr Timur’un Mâverâünehre egemen olduktan sonra, Hârezm bölgesine seferler düzenlemesinin sebepleri, Hârezm’in siyasi, ticari ve medeni önemi, Sufî ailesi ile yapılan mücadele ve sonuçları dönemin kaynaklarına dayanılarak ele alınmıştır.
Establishing his state in Maveraünnehr (Transoxiana) on the basis of Turkish-Islamic and Mongol sovereignty understanding, Emîr Timur (Timurid), the final nomadic conqueror of steppes, received the title of Han-ı Kürekan, that is the bride-groom of Khan, by getting married to Saray Mülk Hatun from the Çağatay generation. Because of this marriage, Timur started to see himself as the heir of Çağatay Khanate. He launched expeditions in order to dominate Çağatay lands, to punish the khanates mushrooming on the lands of Mongol Empire, to capture the countries on the silk route thus realizing the world sovereignty. One of the destinations Timur had launched expeditions to was the Khwarezm region at the crossroads of steppe and settled cultures, along the main roads connecting the continents. Emîr Timur launched 5 expeditions to the Sufî family, from the Kongrat tribe dominating the eastern and southern parts of Khwarezm. These expeditions took place in the years of 1372, 1373, 1376, 1379 and 1388. Although Timur had dominated the Khwarezm region virtually through the expeditions he made, he couldn’t obtain the full allegiance of the Sufî family and Kongrats. Finally, he got the Ürgenç city fully destroyed in his last expedition and exiled its inhabitants to Samarkand. The study analyzes the reasons for Emîr Timur to launch expeditions to Khwarezm location after having dominated the Maveraünehr, the political, commercial and civil significance of Khwarezm, the fight with the Sufî family and its outcomes in accordance with the sources of the era.