Ortaçağda “tüccar” kültürel alışverişin en önemli etkeni olarak karşımıza çıkmaktadır. Doğu ile batı arasında gidip gelen tüccarlar, sadece ticari emtia taşımakla kalmamış aynı zamanda uygarlığın da en önemli taşıyıcıları olmuşlardır. Haçlı Seferleri başlamadan önceki dönemde Doğu’ya nadir de olsa İtalyan tüccarları olan Venedik, Ceneviz ve Pisalıların gidip geldikleri bilinmektedir. Bu ticaret Batı’da az bulunan Doğu’nun lüks ürünlerinin taşınması şeklinde gerçekleşmiş ve Batı toplumu içerisinde sadece burjuvaların satın alabildiği Doğu ürünleri konusunda merak uyanmıştır. Haçlı Seferlerinin başlaması sonucu Doğu Akdeniz’e yerleşen Hristiyanların, daha önce hiç görmedikleri pek çok ticari emtianın varlığı araştırmacılar tarafından sıklıkla dile getirilmiştir. Çalışmamızda Haçlı Seferleri ile Doğu Akdeniz’e gelen İtalyan Şehir Devletlerinin bölgede kurdukları yarı-özerk ticaret kolonileri ile buradaki ticari faaliyetleri yürütmesinden bahsetmiş bulunmaktayız. Söz konusu koloniler vasıtasıyla burada kendilerine bir yaşam tesis eden İtalyanlar ile bölge halkı arasında kaçınılmaz bir etkileşim söz konusu olmuş ve bunun sonucunda her iki taraf birbirinden çok şey öğrenmiştir diyebiliriz. Kültürel etkileşim konusunda en somut örnekler her iki tarafın günlük yaşamda sergiledikleri davranışlar incelendiğinde kolaylıkla görülmektedir. Ticari emtiaların ortak isimlendirilmesi, giyim ve yemek tarzlarındaki benzerlik, mimari yapıların tesis edilme biçimleri gibi pek çok unsurda bahsi geçen etkileşimi görmek mümkündür. Batı’nın özellikle çeşitli sanayi ürünlerinde Doğu’yu taklit ettiği ve bölgede gördüğü tesisleri aynen Avrupa’ya taşıdığı konusu da kaynaklarda karşılaştığımız bir durumdur. Söz konusu tesisler arasında şeker üretimi, kumaş boyama atölyeleri ve özellikle cam sanayisi gösterilebilir.
The "merchant" is the most important factor of cultural exchange in the middle ages. Merchants who commuters between east and west not only move merchandise, but only move civilization. In the period before the Crusades, the known, Italian merchants that Venice, Genoa and Pisa rarely come and go to the East. This trade luxury transportation of goods in society can only buy bourgeois is awakened curiosity about Eastern products. As a result of the commencement of the Crusades when the Christians settled in the eastern Mediterranean, they have never seen before, the presence of many commercial commodity has been voiced by researchers. In our study, we have talked about the Crusades and the Eastern Mediterranean from the Italian city-states in the region have established trading colonies where semi-autonomous conduct commercial activities. we can say that this colony where they plant a living among the people of the region is an inevitable interaction with the Italians were concerned, and as a result, both sides have learned a lot from each other. The most concrete examples of cultural interaction in everyday life, the behavior of both sides can be easily seen when examined. Common nomenclature of merchandise, clothing and food similarities in style, architecture and many other elements of the establishment referred to in forms of interaction can be seen. Various industrial products, especially in the West and in the East had seen in plants that imitation or just move to Europe, we face a situation in which the source is subject. It is shown that among the facilities as sugar production, dyeing workshop and especially the glass industry.